عزیز صادقی

به نام پروردگاری که ذکر و یادش آرامش و آسایش و آسودگی‌ است و دوری و فراموش کردنش پریشانی و نگرانی و سرگردانی ‌است. پروردگاری که دریای لطف و کرم و احسانش بی‌ساحل و بی‌پایان و بی‌شمار است. پروردگاری که موسی را در خانه اولین و خطرناکترین دشمنش فرعون پرورش داد و یوسف را از ته چاه به اوج قدرت و محمّد پسری یتیم و بی‌کس را سرور عالمیان نمود!• ای خدای بزرگ، ای مالک و فرمانروای آسمانها و زمین، ای آنکس که تمام جانداران و بی جانان عالم به ذکر و یاد پاکی و بزرگی تو مشغولند.. ای خدای من، ای تنها فرمانروا و فریادرس من در ناتوانیها و بدبختیها و سختیها... ای خدای مهربان، من بنده ی کوچک تو با زبان اقرار و با قلب تصدیق می‌کنم و می‌کوشم با عمل ثابت کنم که فقط تو الله هستی،تو مالک و فرمانروا و فریادرس و تربیت کننده و معبود من هستی!
• پروردگارا عهد می‌بندم که این اقرار و تصدیق را با بندگی و عمل به اوامر و نواهی تو به اثبات برسانم پس مرا ثابت قدم گردان... ای بخشنده ی مقتدر؛ اقرار می‌کنم که نعمتهای بی شماری به من عطا کرده ای، خدایا اعتراف می‌کنم لطف و دلسوزیی که تو در حق من ناچیز و ناتوان رواداشته ای، هیچکس روانداشته و نتواند چنین کند...
الهی! ای پروردگار دانا و عفو کننده، در نهایت شرمندگی و پشیمانی به تمام گناهانم اعتراف می‌کنم... اعتراف میکنم که بارها آگاهانه و ناآگاهانه تو را نا فرمانی کرده‌ام...
ای خدای بخشنده و مهربان، اگر چه غافل شده‌ام و یا لغزیده‌ام، ولی همچنان بنده ومطیع توام، سوگند یاد می‌کنم که بر عهد و پیمان خودپابند خواهم ماند و تا آخرین لحظه ی زندگیم بر آن استقامت خواهم کرد... ‌

ای خدای غفور، تو تنها معبود و خدایی هستی که تو را می‌پرستم و غیر از تو کسی نمی‌تواند گناهان مرا ببخشد، خدایا عاجزانه از تو می‌خواهم گناهانم را ببخشی...

آفریدگارم، تو بندگانت را همانندگله ی بی چوپان رها نکرده ای، بلکه ما را با نور وحی و پیامبرانت به سعادت راهنمایی کرده ای...ای خدای عزیز اعتراف می‌کنم که آخرین فرستاده ی تو‌«محمد بن عبدالله- ص-» می‌باشد که بوسیله او کاملترین،جامعترین و آخرین آیین آسمانی عرضه شده و او خود نمونه ی کامل و حقیقی انسانیت و ایمان می‌باشد، پروردگارا شهادت می‌دهم که برنامه ی زندگی اجتماعی، سیاسی، خانوادگی و فردی من تنها و تنها دین اسلام است و هر کس برای زندگی، آیینی و برنامه‌ایغیر از این بر گزیند، دیر یا زود خواهد فهمید که در گمراهی آشکاری بوده است...و این تنها راه سعادت است!
• پروردگارا اعتراف می‌کنم که تو در همه جا وهمه وقت شاهد و ناظر بر اعمالم هستی، اگر چه من تو را نمی‌بینم، ولی تو مرا می‌بینی...
• خدایا شهادت می‌دهم که بازگشت همه کس وهمه چیز بسوی تو ست، و من روزی در حضور تو برای دادگاهی و رسیدگی به اعمال، رفتار و افکارم آماده و حاضر خواهم شد...
• ای خدای بزرگ سوگند یاد می‌کنم که برای نجات بندگانت وبرای بلند کردن پرچم «لااله الاالله محمّد رسول الله »بر تمامی‌ دلها، خانه‌ها، شهرها و تمام دنیا تا آخرین لحظه ی زندگیم مبارزه خواهم کرد و تا پیروزی یا شهادت آرام نخواهم گرفت، خدایا در این راه آنچه خود به من داده ای، جان، مال، همه کس و همه چیز را فدا خواهم کرد و هر کس با تو دوست باشد دوست من است، و هر کس دشمن تو باشد دشمن من است، اگر چه عزیزترین کسانم باشند، خدایا این ایمان و عقیده‌ی من است که آنرا تنها راه رستگاری و سعادتمندی خود و هر جستجوگر خوشبختی و رستگاریی می‌دانم.

آری ای خدای لطیف و خبیر!
من اگر صد سال آواره و سرگردان باشم و راهم را گم کنم، برایم همچون یک روز می‌ماند که بعد از غروب آفتاب خسته و کوفته، به ساحل مهربانیها و الطاف تو برمی‌گردم، تا در کنارت تمام غم‌ها،رنجها و تنهایی‌هایم را فراموش کنم! ودر حالیکه آرام آرام اشک می‌ریزم به گناهان و اشتباهاتم اعتراف می‌کنم، چون می‌دانم تنها بخشنده ی گناهان و پوشنده ی اسرار تویی و بس! و می‌دانم اگر بارها و بارها از روی حماقت و نادانی و بی معرفتی دوباره تو را گم کنم، لحظه‌ای که به خودم می‌آیم می‌بینم، همه کس و همه چیز رفته‌اند و مرا تنها گذاشته‌اند و این تویی که باز مانده‌ایتا با آغوش باز و گرم از مهرت مرا بپذیری.

خدایا به جز تو هر چه جستم توبه
زین توبه که صد بار شکستم توبه